Starzeński (Starzyński) Kajetan (1747–1814), prowincjał augustianów w Polsce, doktor teologii.
Ur. w Krakowie, w parafii Wszystkich Świętych, był synem Józefa i Reginy, zapewne mieszczan.
Do zakonu eremitów św. Augustyna (augustianów) przy kościele św. Katarzyny na Kazimierzu koło Krakowa S. wstąpił 20 IX 1761, profesję wieczystą składał w Krakowie 23 X 1763. Na kapitule prywatnej prow. polskiej augustianów w Warszawie w listopadzie 1775 został wyznaczony na profesora studiów teologicznych w Krakowie, a na kapit. prowincjalnej w Krasnymstawie w r. 1777 był obecny w gronie krakowskiej rodziny zakonnej, z tytułem lektora i profesora teologii. Dn. 15 VIII 1782 generalny przełożony augustianów X. Vazquez mianował go bakałarzem teologii; powierzono mu wtedy wykłady z zakresu teologii moralnej. W styczniu r.n., w następstwie wizytacji klasztoru krakowskiego przez prowincjała Erazma Bertolda, wyznaczono imiennie studentów, których S. miał kształcić. Na kapitule w Ciechanowie w r. 1786 objął S. funkcję definitora prowincji i podprzeora w Lublinie. Na kapitule w Brześciu Lit. 15 VI 1790 wymieniono go jako doktora teologii, przeora konwentu krakowskiego i trzeciego definitora prowincji. Z nieznanych bliżej powodów S. brał udział w zdobywaniu informacji o dacie śmierci i majątku kardynała del Pace (Delpacq), o które z poparciem gen. augustianów S. A. Bellisimiego (list z 13 IV 1791) u prowincjała tego zakonu Pachomiusza Czubowicza zabiegał regent Zamku Krakowskiego August Korytkowski. Dn. 23 I 1792 był S. na kapitule prywatnej w Brześciu Lit.; złożył tam urząd przeora konwentu krakowskiego, natomiast obrano go definitorem prowincji. Dn. 24 VII 1802 prezydował kapitule w Rawie; został wtedy przeorem w Wieluniu i prowincjałem nowo utworzonej prow. pruskiej augustianów, obejmującej Prusy Nowowschodnie, Południowe i Zachodnie (per Borussiam Neoorientalem, Meridionalem atque Occidentalem). We wrześniu t.r. król pruski Fryderyk Wilhelm III potwierdził wybór, nakazując zarazem, aby przełożeni uzyskiwali zatwierdzenie uchwał kapituły od oficjała ds. zakonnych wyznaczonego przez króla. W r. 1805 na kapitule w Rawie został S. obrany prowincjałem «Provincialis Absolutus», tj. z pełnią władzy i definitorem; zatwierdzone przez króla pruskiego funkcje piastował do r. 1808. W czerwcu 1806 jako przeor i prowincjał zreorganizowanej w wyniku zmian politycznych prowincji S. dokonał wizytacji klasztoru rawskiego; w jej rezultacie wystosował list do podległych sobie klasztorów, w którym powołując się na encyklikę papieża Piusa VII, dotyczącą spraw organizacyjnych i dyscypliny zakonu eremitów św. Augustyna, nawoływał do przestrzegania konstytucji i reguły zakonnej, mocno w tym okresie zachwianej.
S. pozostawił w rękopisach kilka dzieł teologicznych: Doctrina theologicarum disciplinarum iuventuti augustinensi per [...] Starzeński explanata. [...] de Deo uno An. 1782 in Septembri (B. Jag., sygn. Przyb. 538/76), De theologicis disciplinis T. 6 [...]. Iuventuti augustinensi [...] explanatus (B. Jag., sygn. Przyb. 547/76), Propositiones philosophiae. [...] Crac. An. D. 1771 (B. Jag., sygn. Przyb. 142/54). S. zmarł w Wieluniu 3 I 1814, jak głosi „Anniversarium” zakonne; inną datę (20 I 1810) podał Grzegorz Uth.
Uth G., Szkic historyczno-biograficzny zakonu augustiańskiego w Polsce, Kr. 1930 s. 161, 323, 327–8; – AP w Kr.: rkp. Aug. 42, Liber Provinciae Polonae 1761–1788, s. 415–17, 474, 478, 513, 571–5, 781, rkp. Aug. 43, Akta kapituł 1790–1810, s. 3, 10, 17–19, 87, 89–91, 105–10, 113, rkp. Aug. 71, Liber Proffesionum fratrum eremitarum 1629, 1786, 1790, s. 159, rkp. Aug. 87, Anniversarium quotidianum 1760–1894, s. 9, rkp. Aug. 89, Wspomnienie zmarłych członków zakonu augustianów prowincji polskiej 1346–1889, s. 3, rkp. Aug. 265, Series priorum 1616–1881, s. 16.
Wacław Kolak